We zijn niet allemaal geboren speechers, maar af en toe kunnen we toch niet aan die plicht ontsnappen. Zoals wanneer je de vader of getuige van bruid of bruidegom bent. Met een paar trucjes moet het echter voor iedereen mogelijk zijn het publiek te boeien. Ontdek hier hoe ook jij je kan ontpoppen tot een echte ‘storyteller’. Dat woord is al een eerste tip. Een verhaal vertellen kunnen we namelijk allemaal!
Het begin…
Verveel je publiek niet met een saaie inleiding over wie je bent en waarom je daar staat te speechen. De kans is groot dat ze dat toch wel weten en anders kan je het in de loop van je uiteenzetting nog duidelijk maken. Grijp onmiddellijk hun aandacht. Dat doe je door te starten met een leuke anekdote. Probeer er eentje uit te kiezen waar je verder in je verhaal naar kan terug refereren. Vertel bijvoorbeeld over die keer dat je vriend de weg zou wijzen tijdens een nachtelijke dropping en jullie net niet in het bos moesten overnachten als je zijn aanstaande wil wijzen op diens legendarische oriëntatievermogen. Of over die keer dat je je dochter kussend aantrof achter een kermistent als je de nood voelt het publiek duidelijk te maken dat ze er altijd al vroeg bij was. Denk even na of de anekdote gepast is en niemand in verlegenheid brengt. De herinnering aan dat schooltoneeltje waarin zoonlief schitterde als het hart van Jezus of die keer dat je het haar van je bestie vasthield terwijl ze een overdaad aan gin tonics in de toilet loosde, hou je wellicht best voor je.
Het leuke aan zo’n anekdote is dat die zich er perfect toe leent ze te vertellen alsof je aan de keukentafel of de toog van je stamcafé zit. Je hoeft ze niet uit het hoofd te leren, je put uit je eigen herinneringen. Het is onderhoudend om naar te luisteren en helpt ook wanneer je last hebt van plankenkoorts. Niets zo effectief als een goede start die kan rekenen op wat gelach in de zaal om de zenuwen te bedaren.
… de kernboodschap …
Afhankelijk van de gelegenheid en je rol, kan je vervolgens even toelichten wie je bent en wat je link is met het feestvarken. Bijvoorbeeld door te zeggen dat je nog tal van dergelijke anekdotes zou kunnen vertellen omdat jullie mekaar al jaren kennen. Laat je dan vooral niet verleiden om ook echt al die andere verhaaltjes op te dissen. De ergste fout bij een speech is namelijk te lang doorbomen… Als je toch een geheugensteuntje nodig hebt, beperk je dan tot wat kernwoorden op een steekkaartje. Niets doet de moed van je toehoorders zo snel in de schoenen zakken als het openvouwen van enkele velletjes papier.
Kom vervolgens tot de kern van wat je wil vertellen. Op een huwelijk wil je de bruid of bruidegom wellicht even in de bloemetjes zetten en zeggen waarom hij/ zij zo’n geweldige vriend(in), dochter, zoon, … is. Zoals hierboven reeds vermeld, is het fijn als je dat minstens deels kan linken aan die anekdote. Zo blijft die een beetje een rode draad. Breng je felicitaties over en dan op naar een knallende afsluiter. Ik zei het al, maak het niet te lang.
… het einde.
Probeer sterk te eindigen, dat blijft hangen. Je kan dat doen door een originele toast uit te brengen. Wat dacht je van eentje op een knallend leven? Dat kan je letterlijk doen door aan elke tafel een handlanger te zoeken die op jouw teken een confetti kanon afschiet. Of eindig met een leuke quote. Misschien laat je anekdote nog wel een vervolg toe, dan kan je de cirkel helemaal rond maken. Dan zeg je iets als “om af te sluiten nog even dit: bij die dropping was er nog een andere bekende op pad. En die zagen we echt pas ’s morgens terug, maar voor dat verhaal verwijs ik je graag door naar nonkel Jef!”. Een teaser kan ook nog leuk zijn. Doe alsof je ter afsluiting nog een laatste verhaaltje gaat vertellen, maar breek het snel af en zeg dat het eentje voor aan de toog is. Als je het goed hebt aangepakt, hoor je een zucht van teleurstelling in de zaal. En dan kan je in alle rust van het verdere feest gaan genieten, wetend dat je een goeie speech gaf!
Tot slot nog even dit. Tenzij je behoort tot het zeer kleine percentage mensen dat uit de losse pols een wervelende speech ten berde kan brengen, is ‘voorbereiden’ het toverwoord. Begin er al een paar weken op voorhand aan. Schrijf iets uit, leg het weg en neem het wat later terug vast. Wanneer je overtuigt bent van het resultaat, leg hem dan even voor aan een testpersoon. En daarmee bedoel ik niet een mailtje sturen met de tekst, maar een echte dry run zoals dat dan heet. Geef je speech zoals je het echt zou doen. En neem de feedback ter harte.
Door het op te schrijven, er af en toe naar terug te grijpen om het te verfijnen en de speech een keer te oefenen, zit hij waarschijnlijk al in je hoofd. Gebruik desnoods nog een kaartje met wat kernwoorden, maar vermijd dat je hem letterlijk moet aflezen. Probeer je zenuwen onder controle te houden en rustig te praten.
Raak je er ondanks deze tips echt niet uit? Dan kan je ook altijd mijn hulp inroepen tijdens de voorbereiding. Veel succes!
