Hoewel bruidjes veelal nog zweren bij een maagdelijk witte jurk, is er van dat maagdelijk zijn vaak niet veel sprake meer. En gelukkig maar eigenlijk, je wil wel weten wat voor vlees je in de kuip hebt toch? 🙂 Vele koppels hebben zelfs al kinderen voor ze de grote sprong naar het getrouwde leven zetten. En wat is er mooier dan die kinderen deel te laten uitmaken van jullie ceremonie? Zelfs als er nog geen eigen kinderen zijn, lopen er meestal wel een paar super schattige bruidskindjes rond.
Hun rol blijft vaak beperkt tot mooi staan op de foto, de ringen brengen en wat rozenblaadjes rond strooien. Dat hoeft echter niet. Lees hier hoe wij het aanpakten om onze dochters een hartverwarmende bijdrage te laten leveren aan het huwelijksfeest van mijn nicht.
Mijn nicht koos voor een eigen, persoonlijke huwelijksceremonie. Die vond plaats in de prachtige tuin van de feestzaal. Onder een tent want dit is nu eenmaal België en hoewel bruid en bruidegom straalden voor 10 deed de zon dat wat minder. Mijn dochters, 6 en 8, en de oudste van mijn zus, 9, mochten bruidsmeisjes zijn. We kozen samen met hen een leuk verhaaltje uit, knutselden wat attributen in mekaar en doken in de berg knuffels op hun kamer. Dat leverde een mooi poppenspel op dat heel enthousiast onthaald werd door alle aanwezigen.
Het verhaal
Wij kozen voor ‘Omdat ik je zo lief vind‘ van Marianne Busser en Ron Schröder. Maar er zijn tal van opties. ‘Raad eens hoeveel ik van je hou‘ is bijvoorbeeld ook een klassieker. Het verhaaltje moest wel wat ingekort worden, maar daar leent het zich perfect toe. Het gaat over een egel die zijn vriendinnetje muis ten huwelijk gaat vragen. Hij roept daarbij de hulp in van nog wat andere vrienden in het dierenrijk. Natuurlijk zegt ze ja en dus eindigt het verhaal voor het altaar. Het is geschreven in rijmvorm, wat wel leuk is om voor te lezen.
De attributen
De hoofdpersonages zijn de egel en de muis. Daarnaast hadden we een eekhoorn, kikker, pad en een konijn nodig. Die vonden we al snel tussen de grote berg knuffels die de 3 kinderen rijk zijn. De egel kreeg met een wit lint een mooi strikje. De muis kreeg met wat crêpepapier en hetzelfde witte lint een trouwkleedje.
Het decor bestond uit de voorgevel van het huis van muis, met een deur die echt open ging, een struik en een ‘altaar’. Zo gemaakt met wat karton, verf en knutsel-grage kindjes. We maakten ook een mini-ruikertje en vulden een zakje met een hoop propjes crêpe papier in vrolijke kleurtjes. In een tweede zakje stopten we rijstkorrels.
Het juwelenkoffertje van de kinderen werd ook geplunderd, zodat de egel een echt ringetje had om aan muis te overhandigen.
Toneel spelen
Eén van de kinderen las het verhaal voor. We hadden natuurlijk het voordeel dat ze daarvoor oud genoeg waren, maar dit kan je eventueel ook door een volwassene laten doen. Terwijl zij las, voerden de andere kinderen een toneelstukje op met de knuffels. Zo wandelde de egel met zijn ruiker naar het huis van muis, terwijl zijn vrienden toekeken van achter hun struik. Zodra het aanzoek aanvaard was, vervingen we het huis door het altaar en na het ja-woord mochten de kinderen de papieren bloemetjes en de rijst in het rond strooien.
Herinnering
Na het toneelstukje werden egel en muis, die in het verhaal “toevallig” net zo heetten als het bruidspaar, plechtig aan hen overhandigd als aandenken. Ik weet het eigenlijk niet zeker, maar hoop dat ze een mooi plaatsje kregen in hun living.
De kinderen vonden het super leuk om te doen, de gasten heel fijn om naar te kijken en het bruidspaar, wel, die straalden nog net een tikje harder. Missie geslaagd dus. Naast dit toneelstukje, vervulden ze natuurlijk ook hun andere taken met verve. Zoals het afgeven van de ringen…
Wil jij ook zo’n persoonlijke ceremonie? Laat je je verrassen door je eigen kinderen, getuige, ouders en vrienden? Of hou je de touwtjes liever wat strakker in handen? Het is allemaal mogelijk. Ik begeleid jullie graag om samen een mooie ceremonie uit te werken. Neem gerust contact op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek.
Foto’s van Stijn Knapen.
Een communieviering in de kerk of een lentefeest. Dat zijn zowat de alternatieven die je vandaag ter beschikking hebt als ouder wanneer je kind 6 (of is het nu 7?) of 12 wordt. Meer en meer mensen haken echter volledig af. Een mis voelt hypocriet, het alternatief spreekt ook niet aan. Helemaal niets doen dan maar? Of is er toch een manier om deze stap richtig volwassenheid wat meer betekenis te geven? Een nieuwer, frisser ritueel dat toelaat samen met je kind stil te staan bij deze mijlpaal in zijn of haar leven?
Zowel de viering in de kerk als het vrijzinnige alternatief zijn een groepsgebeuren. Alle kinderen van de klas nemen samen deel aan de ceremonie en hebben er individueel vaak een beperkte bijdrage in. Ze voelen zich dan ook niet altijd even betrokken en het risico bestaat dat ze afhaken. Het groepsgebeuren kan net zo goed een meerwaarde zijn. Maar misschien is het toch vooral wat we ‘gewoon’ zijn, kinderen doen samen hun communie.
Waar draait het nu eigenlijk om bij zo’n viering? De eerste communie is eigenlijk de inwijding van het kind in het katholieke geloof. Niet niks dus. Je wil er toch wel even bij stilstaan of dat is wat je wil voor je kind. Als vrijzinnige vier je de overgang van de kleuterschool naar de lagere school en wordt er meestal een toneelstuk opgevoerd. Als 12-jarige vier je dan je vormsel (je krijgt het zegel van de heilige Geest, de gave Gods) of de overgang van de lagere naar de middelbare school.
Het katholieke ritueel zegt velen onder ons wellicht niet veel meer. De overgang van kleuter naar ‘kind’ in het eerste leerjaar of die van de lagere school naar middelbaar onderwijs blijft wel een impactvol gebeuren. Elke ouder zal kunnen beamen dat het een beetje loslaten is, dat je kind toch plots versneld minder een kind is. En dat je rol als ouder er weer wat anders uit ziet. En daar wil je wellicht toch wel even bij stilstaan. Maar hoe dan, als het niet via de klassieke weg is?
Een ceremonie voor en door het kind
Het kind mag centraal staan in zijn of haar eigen moment. Zij zijn tenslotte waar het om draait. Een 6-jarige heeft best al wel een mening. Een 12-jarige zeker. Jij wil als ouder wellicht ook wel graag iets meegeven aan je kind. Het vertellen hoe jij het wil begeleiden in deze nieuwe fase van het leven.
In een persoonlijke ceremonie kunnen jullie er echt jullie verhaal van maken. Jullie waarden en normen op de voorgrond plaatsen. Aan de hand van verhalen die passen bij wie jullie zijn aan de andere aanwezigen tonen hoe jullie met mekaar omgaan. De doopmeter en -peter, grootouders en andere belangrijke betrokkenen kunnen ook een bijdrage leveren. “It takes a village to raise a child” is een spreuk die veel waarheid bevat. Het is fijn voor zo’n kind om te horen en beleven dat het goed omringd is. Dat er veel mensen zijn waarop het kan rekenen.
Zie je zo’n persoonlijke, authentieke versie van het klassieke feest wel zitten, maar heb je geen idee hoe eraan te beginnen? Dan help ik je graag, neem gerust contact op. Wat je dan verder doet, een groot feest met lekker eten, een springkasteel en veel cadeautjes of niet, dat kies je uiteraard helemaal zelf.
Exclusieve tijd voor het kind
Zie je zo’n ceremonie niet zitten, dan is zo’n mijlpaal-verjaardag misschien wel het uitgelezen moment voor wat exclusieve quality time met je kind. Trek er een keer samen op uit. Ga bijvoorbeeld een weekendje kamperen. Back to basics, zonder wifi en alle hedendaagse luxe. Wedden dat er aan het kampvuur wel een moment van bezinning ontstaat? Een (h)echt gesprek van man tot man, vrouw tot vrouw of wat de combinatie dan ook moge zijn?
Misschien is kamperen wel niets voor jullie. Je kan ook op bezoek bij het Plankind dat jullie (of de klas?) steunen. Of een avontuurlijke uitstap naar Durbuy plannen. Wie weet verleggen jullie je grenzen tijdens een sprookjesachtig bezoek aan Disneyland door toch in die attractie te stappen waar je gezworen had echt nooit in te gaan. Mogelijkheden genoeg. Brainstorm er een keer samen over, dat is ongetwijfeld op zich al heel leuk!
Wat dan met de thuisblijvers?
Klinkt goed, die exclusieve tijd, maar wat dan met de thuisblijvers? Oma en opa of meter en peter hadden er misschien toch wel op gerekend betrokken te worden? En ik zei het al, opvoeden doe je als ouder niet alleen. Betrek ze dan toch gewoon? Ze zullen het ongetwijfeld begrijpen, dat je het geld voor dat feest liever uitgeeft aan een leuk en betekenisvol moment met je kind/ gezin. Zeker als je ze de kans geeft eraan bij te dragen.
Laat ze een wensenkoffer maken. Vertel ze over je plannen en vraag ze een boodschap mee te geven. Dat kan een leuke anekdote zijn uit hun verleden waaruit zij een wijze les trokken, een wens voor het feestvarken, een quote om even bij stil te staan, … Verzamel al die boodschappen en neem ze mee op jullie trip. Open af en toe een van de boodschappen en spreek erover met je kind. Als je al niet spontaan tot zo’n moment van bezinning kwam, helpt dit ongetwijfeld een handje.
Je ziet: alternatieven genoeg om, ook zonder mee te stappen in het klassieke verhaal, stil te staan bij deze mijlpaal en er een betekenisvol moment van te maken. Een goed begin van de volgende fase in het leven van je kind. Een sterke basis voor hun verdere volwassen leven. En mooie herinneringen om samen te koesteren, want daar kan je er niet genoeg van hebben, toch?
De lente komt snel dichterbij. Als je een communicant in huis hebt, betekent dat alsmaar meer reclamefolders voor communiekleding, gepersonaliseerde geschenken, fotoreportages, enz. in de bus. Breekt het koude zweet je al uit bij het vooruitzicht om het te organiseren? Of kijk jij er net naar uit? Deze checklist helpt je sowieso op weg.
1. Kledij
De collecties zijn er al, dus wie weet kan je deze al afvinken. Ik moet toegeven dat het me een beetje verbaasde toen ik er voor het eerst mee werd geconfronteerd. Ik heb het dus over het hele gedoe rond de keuze van HET kleedje (sorry, ik heb alleen maar dochters dus over het KOSTUUM kan ik niet meepraten…). Het komt aardig in de buurt van het kiezen van je trouwjurk.
Al bepaal je dat natuurlijk vooral zelf. Eerlijk is eerlijk, ik genoot wel van het uitstapje met mijn dochter om een kleedje te gaan uitkiezen. Enkel wij twee tussen al die mooie jurkjes, lekker in de watten gelegd door de verkoopster. Aangezien de collecties gelanceerd worden bij het jaareinde, wacht je best niet te lang met je aankoop om nog alle keuze te hebben. Een plotse groeischeut behoort wel tot de risico’s, dus calculeer die best in.
Niet enkel de communiekant zelf, maar zijn/ haar volledige entourage wil uiteraard graag schitteren. Plan dus ook alvast in wanneer je de andere leden van je gezin in het nieuw zal zetten. Of toch welke outfit even aan de kant moet zodat hij er nog piekfijn uitziet wanneer de grote dag aanbreekt.
2. De uitnodiging
Je naaste familie breng je best al even mondeling op de hoogte van de datum zodat ze die zeker kunnen vrijhouden. Zelfs al kennen ze de datum, een ‘officiële uitnodiging’ blijft toch wel leuk. Daar hoort een mooie foto bij. Je kan profiteren van de gelegenheid om er een leuke reportage met het hele gezin van te maken. Met al die mooie outfits leveren jullie ongetwijfeld een prachtig plaatje op.
Mits een meerprijs, krijg je van veel fotografen de foto’s digitaal. Dat is wel handig, want zo hou je alle vrijheid om de foto’s niet enkel voor de uitnodiging, maar ook voor bijvoorbeeld tafeldecoratie te gebruiken. Papieren placemats, menu’s, bestekhouders, … Je kan het zo gek niet verzinnen of je kan het laten personaliseren tegenwoordig.
Kies als locatie een plaats waar je kind zich goed voelt. Idealiter iets wat bij hem of haar past. Het voetbalveld, de manège, het bos, je woonkamer, … Ja, meer en meer fotografen doen zelfs reportages bij je thuis. Meer naturel wordt het niet!
3. Het gelegenheidsadres
Hiervoor zijn er diverse mogelijkheden. Ik vat ze even samen in 3 grote categoriën:
Thuis
Zonder twijfel is de meest budgetvriendelijke optie om thuis te vieren en zelf voor eten en drank te zorgen. Het is echter ook de meest arbeidsintensieve en maakt vaak ook dat je zelf niet echt van het feest geniet. Probeer dus minimaal om wat hulp van familie of vrienden in te schakelen of voor een menu te kiezen dat wat zelfbediening toelaat. Je kan echter ook thuis vieren en toch het werk uitbesteden. Via een traiteur aan huis. Terwijl jullie genieten van de viering, toveren zij je huis/ tuin om tot feestplek. Ze koken ter plekke een heerlijk maal en serveren de door jou voorziene wijn. De afwas is natuurlijk ook voor hen 🙂 Geloof me vrij, het is de meest ontspannen manier waarop ik al zelf een feest organiseerde! Zeker als er nog veel kleine kindjes in de familie zijn.
Feestzaal of restaurant
Heel veel restaurants bieden specifieke formules aan voor communiefeesten. Als je geen erg grote lijst van genodigden hebt, is dit zeker een aanrader. Je kan zelf ook in alle rust meegenieten. Kies zeker voor een restaurant met een speeltuin, het blijft ten slotte een kinderfeest. Je kan zelfs afspreken met andere families in hetzelfde restaurant. Ieder behoudt zijn eigen feest, maar de kinderen kunnen wel samen spelen.
Op verplaatsing, met een groep
Zijn er een paar ouderparen van klasgenootjes waarmee jullie het best goed kunnen vinden? Waarom dan de handen niet in mekaar slaan? Vele handen maken licht werk! Je kan een zaal huren, zelf voor drank zorgen en het eten bijvoorbeeld aan een traiteur overlaten. Voor de bediening van de drank kan je wellicht wel een paar Chiro jongeren vragen. Zo blijft het budgetvriendelijk – je kan alle vaste kosten delen – en wordt het een echt feest voor de kinderen. Er is namelijk wellicht ook een extra groot springkasteel want ook daarvoor kon je de kosten delen. Of een video booth waar ze coole musical.ly filmpjes kunnen maken voor de tieners.
4. De ceremonie
Een belangrijke keuze. Gaat je kind naar een katholieke school, dan wordt de kerkelijke viering wellicht vanuit die hoek naar voor geschoven. In dat geval is het zeer afhankelijk van de school/ de streek in welke mate je inspraak hebt in de viering zelf. Van helemaal geen tot ‘regel het maar beste ouders’, ik heb alle opties al gehoord.
Ik ben persoonlijk het minst fan van de optie viering in de kerk zonder inspraak. Veelal komt die erop neer dat je kind, buiten een keer een tekstje aflezen, nauwelijks betrokken wordt bij de viering zelf. Terwijl hij of zij toch centraal hoort te staan. Het heeft natuurlijk als voordeel dat je er ook geen tijd hoeft in te stoppen.
Worden de ouders geacht zelf de ceremonie op te maken en een aantal voorbereidende sessies met de kinderen te organiseren? Maak dan zeker goede afspraken tussen de ouders. En zorg voor een rode draad zodat de viering een mooi aaneensluitend geheel blijft. Probeer er ook iets leuks in te stoppen en te luisteren naar de ideeën van de kinderen.
Zien jullie of je kind die kerkelijke viering niet zitten, maar wil je wel wat meer dan eten/ drinken/ cadeautjes? Ga dan voor je eigen ceremoniële moment. Sta er met je gasten even bij stil dat je kind weer wat volwassener werd, zet het centraal in een viering die bij hem of haar past.
Hulp nodig? Hier download je mijn stappenplan om een persoonlijke ceremonie te maken. Of je kan het werk natuurlijk ook aan mij overlaten 😉 Meer daarover hier.
5. Decoratie
Of het nu de kerk is of de plaats waar je persoonlijke ceremonie doorgaat, aan decoreren ontsnap je niet. Gelukkig is er Pinterest, dat staat garant voor tonnen ideetjes. Ook voor het feest zelf. Ik hou wel van een speelse toets.
Daarnaast wil je het feestvarken een leuk aandenken te geven. Zoals een ‘bewaarpot’ waarin de wensen van de gasten verzameld kunnen worden.
Of een origineel gastenboek. Wij kozen voor deze kleurplaat waarop de gasten een leuke boodschap konden achterlaten en zich creatief konden uitleven met kleur. Letterlijk een herinnering om in te kaderen die veel vaker wordt bekeken dan een boek of bewaarpot…
5. Het cadeau
Ik ben een grote fan van het geven van een belevenis. Een uitstap met de familie, een weekendje weg, samen iets avontuurlijks gaan doen, naar hun eerste concert of festival, … Ideetjes genoeg. Kies voor iets speciaals, wat hij of zij nog niet eerder deed en misschien zelfs een beetje buiten de comfortzone (van het hele gezin). Wedden dat jullie er nog hechter uitkomen?
De gasten vinden het wellicht wel fijn als je met een suggestie komt om samen te leggen voor een groter cadeau. Toen ik jong was, kreeg je voor je eerste communie een fiets en voor je plechtige communie gouden oorbellen of een horloge. The times, they are changing. Die fiets zal nog wel actueel zijn, de horloge is wellicht een smartphone geworden. Maar, ik val in herhaling, ik zou gaan voor lekker samen bibberen bij Durbuy adventure ofzo 🙂
6. Animatie
Iedereen hoopt natuurlijk op een mooie, zonnige dag. Helaas kunnen we daar in België niet altijd op rekenen. Je voorziet dus best animatie voor binnen en buiten. Hou daarbij vooral rekening met de leeftijd van de aanwezige kinderen. Een springkasteel vinden ze volgens mij ook als 12-jarige nog leuk. Je kan tegenwoordig ook koffers huren met allerlei leuke activiteiten, bijvoorbeeld bij Pim Pam Party. En opnieuw, lang leve Pinterest voor tal van leuke knutsel- en spelideetjes.
7. Foto’s
Ooit werden er wegwerpcamera’s op de tafels gezet zodat alle gasten foto’s konden nemen die je dan makkelijk kon verzamelen. Vandaag doen we dat met Instagram (vraag iedereen de foto’s te delen met een afgesproken #) of misschien wel met een gigantische WhatsApp groep. In ieder geval wil je graag veel foto’s om achteraf een leuk album te maken.
8. Het beste voor laatst: geniet!
Wat er ook gebeurt, geniet op de dag zelf gewoon van het feest. Enkel traantjes van geluk. En van moederlijke/ vaderlijke trots op die prachtige, zo snel groot wordende kinderen. Kijk er gerust naar uit, maar geniet ook maar van het voorbereiden want die dag vliegt zo voorbij…
